Na het lezen : deel 2

Ik weet niet precies hoe de schrijver het verhaal wel had moeten laten eindigen, maar dit einde stond mij alleszins niet aan. Heel zijn leven lang kijkt Grenouille uit naar het parfum om de wereld te veroveren en vervolgens wil hij die macht niet en laat zich uitmoorden door allerlei moordenaars die hem zo liefhebben door zijn parfum dat ze hem letterlijk opeten. Na 50 hoofdstukken leef je zelf zo al mee naar dat parfum. Dat alles uiteindelijk voor niets geweest is, geeft een teleurstellend gevoel als lezer.

Nog een boek van Patrick Süskind zou ik niet lezen. Hij werkt teveel met linken naar personen of zaken die ik nog niet ken en volgens mij mis je dan de uiteindelijke essentie van het verhaal. Ook de vele lange beschrijvingen en zinnen vol moeilijke woorden sporen mij niet aan om aan nog zo'n verhaal te beginnen.

Moest ik de schrijver tegenkomen zou ik hem feliciteren me zijn boek. Hoewel ik er niet altijd van genoten heb, wil dat niet zeggen dat anderen (mensen die de linken en moeilijke woorden wel begrijpen en lange, beschrijvende passages wel appreciëren) het wel goed vinden. Ik zou hem wel vragen waarom hij het verhaal zo liet eindigen en niet anders. Het voelt voor mij aan als een onafgemaakt verhaal. Iets dat met lange zorg geschreven werd, maar dat abrupt afgebroken werd. Voor de rest zou ik nog zeggen dat dit boek van mij een 7/10 krijgt en dat hij juist ietsje duidelijker moet zijn in zijn tijdsverdeling, maar voor de rest was het boek wel nog oke.

Na het lezen

Ik vond het boek soms saai, vooral in het begin. De eerste hoofdstukken waren langdradige, beschrijvende scènes. Het was ook meeslepend, zoals bijvoorbeeld wanneer hij de 24 moorden pleegde. De spanning en onwetendheid van het volk dat lijdt onder de moorden wekte mijn interesse. Tenslotte was het ook moeilijk. Er zaten veel geleerde woorden in en addertjes onder het gras. Je moest linken leggen met dingen uit de werkelijke wereld, bijvoorbeeld Prometheus en Hitler, maar als je dat niet weet leest het boek helemaal anders.

Het boek heb ik in stukken gelezen maar ik denk dat ik er al bij al zo'n 2 en een halve dag aan gelezen heb. Het verhaal daarentegen verdeeld zich over zo'n 25-28 jaar denk ik. Het was niet altijd even duidelijk hoe oud Grenouille was.

Zoals verwacht in het begin, was dit boek niet mijn ding. Veel te langdradig en teveel saaie en, naar mijn mening, overbodige passages. Enkel deel drie kon mijn aandacht wat trekken. Dan had ik wel zin om verder te lezen, tot ik bij het einde kwam. Deel 4 was dan weer een teleurstelling. 

Het einde is in zicht

Zover zijn we dan. Grenouille gaat weer op pad, Druot is dood en de hele stad is verlost van zijn angst. Ik snap alleen niet wat de bedoeling is van de schrijver. Heel zijn leven lang is Grenouille toegewijd aan het perfecte parfum en aan het veroveren van de wereld, nu heeft hij deze macht eindelijk te pakken en wil hij ze niet? Het is alsof het doel van het hele verhaal gewoon wegvalt. Waarom vind hij deze macht nu niet leuk? Omdat hij ze zelf niet kan ruiken? Ik hoop dat deel 4 antwoorden bied.

Eventuele titels voor de hoofdstukken 41 t.e.m. 51

41 : Bezorgde vader                                                  47 : Onder arrest
42 : Plotse verdwijning                                             48 : Wachten op de dood
43 : Behouden van pure schoonheid                         49 : De ontknoping
44 : Op jagerspad                                                     50 : Terug naar nul
45 : De afwerking                                                     51 : De ondergang
46 : Tot zijn opluchting

Stilletjes aan afronden

Ik had al een vermoeden dat Grenouille niet ging terechtgesteld en vermoord worden (er waren tenslotte nog zo'n 5 hoofdstukken), maar het ultieme parfum dat hij gemaakt had, was totaal uit mijn gedachten verdwenen. Het parfum had ongetwijfeld een betoverende werkig, maar dat het zo sterk was dat de mensen orgieën vormden en nadien niet van niets meer wisten, ging boven mijn verwachtingen. 

Dat Druot daarna als moordenaar beschouwd werd, was ook verrassend. Eerst leek het dat ze de hele zaak afgesloten hadden, nadien bleek dat ze toch een moordenaar moesten en zouden terechtstellen. 

Het genie in gevangenschap?

Helaas wordt mijn vermoeden bevestigd, ook Lauren moet geloven aan de moordlust van Jean-Baptiste. 

Vrijwel meteen stelt men vast dat de moordenaar diezelfde persoon was als de looiersgezel die in de stal sliep die nacht. Hoewel men weinig beschrijving kon geven, denk ik toch dat de opmerking van de waard over de kreupele voet cruciaal kan zijn voor het vangen van Grenouille. 

Jean-Baptiste Grenouille, hij die zichzelf boven God waande, had een fout gemaakt. Door op indringende wijze de weg van Richis en zijn dochter te vragen aan een wacht van de stadspoort, had hij zichzelf zo goed als verraden. Na de moord was hij teruggekeerd naar het atelier van Arnulfi en dat werd hem fataal. 

Ik kan echter moeilijk geloven dat zo'n genie als Grenouille zo gemakkelijk gepakt werd na zijn laatste moord...

Wie niet sterk is, moet slim zijn

Richis had goed nagedacht. Zelfs ik was er niet op gekomen om Laure gewoon van haar maagdelijkheid af te helpen. Als de moordenaar enkel voor maagdelijke schoonheden ging, was Laure veilig eens het huwelijk met Alphonse voltrokken was. Hoewel ik toch het gevoel heb dat Grenouille zich dit "obstakel" niet van zijn doel zal houden. De geur is immers immens sterk voor hem.

Maar aan Grenouille zijn uitstekend reukvermogen viel niet te ontsnappen. Hij rook vrijwel meteen dat de gouden draad uit een doek van geuren ontbrak en ging op pad. Hij nam al zijn spullen en volgde zijn neus in zuidelijke richting. 

Iets in mij zegt me dat Lauren het einde van dit boek niet haalt, al blijf ik hopen van wel.

Het roodharige meisje

Richis beschrijft zijn dochter als een pure schoonheid en (toeval of niet) beantwoord het meisje perfect aan alle eisen van Grenouille. Wanneer Richis vertelt over zijn dochter die de tuin in gaat, werd het me ineens dudelijk dat zij waarschijnlijk die schone vrouw is waar Grenouille al 2 jaar op wacht om haar geur af te nemen. Ook de vice-consul had dit door en vluchte met zijn dochter. Dat deze man zo slim is en het complot zo goed als volledig door heeft, lucht me op. Het betekent dat de kleine meid nog kans heeft om te blijven leven en op te groeien tot nog een mooiere versie van zichzelf. 

Fingers crossed!

Het begin van een zwart tijdperk

Grenouille is gelukkig, hij is eindelijk in zijn opzet geslaagd om geuren te onttrekken aan 'levende wezens'. Als hij nadien in zijn opzet slaat om een menselijke geur te onttrekken uit een laken die zo echt is dat hij de tassenmaker voor zich ziet staan, is hij helemaal euforisch. 
Er wordt een duidelijk doel geschetst : de geur van het meisje zo lang en zo sterk mogelijk bewaren. En daarvoor kon hij ander ingrediënten gebruiken, zoals bij bloemenmengsel. Muskus, civet, rozenolie en neroli waren de meest gebruikte ingrediënten maar waren niet geschikt voor dit parfum. Hij had andere componenten nodig die zijn geur uitstraalden, als overheersend ingrediënt de geur van het meisje.

Grenouille vermoordt steeds hetzelfde type meisje : warmbloedig, zwart harig en een ware schoonheid. Dit kan gezien worden als kritiek op het regime van Hitler. Bij Hitler mochten enkel de 'perfecte' mensen blijven leven (blond haar, blauwe ogen, schoonheden) en hier is het net andersom. Niet de lelijke maar de mooie meisjes werden stuk voor stuk vermoord. Hun pure schoonheid en prachtige geuren zijn intimiderend voor Grenouille en hij moet ze per se hebben. Zo voorkomt hij het uitsterven van de geur van het roodharige meisje. 

Geduld is een mooie deugd

Wederom gaat Grenouille als parfumeur werken, net zoals bij Baldini, om meer ervaring op te doen om vervolgens de geur van het (nieuwe) roodharig meisje vast te leggen en niet enkel in zijn geheugen te griften. Grenouille is duidelijk een heel geduldige jongen die gerust enkele jaren wil wachten, als hij maar de perfecte geur heeft. Het is merkbaar dat hij grootse plannen heeft. 

Hij leert de fijnste methodes om geuren te scheiden van hun vaste stof. Vooral die ene methode waarbij hij de bloemen in een met olie gedrenkt doek wikkelt, lijkt me heel interessant. Deze bloemen zijn heel fragiel en geven niet meteen hun geuren af en als ze op vetplanten liggen, dan ontstaat er een lichtjes andere geur. Ik denk dat dit de techniek wordt waarmee hij de geur van het meisje zal ontnemen. Het lichaam is namelijk ook iets fragiel dat zich niet meteen alle stoffen laat ontnemen.

Een andere visie

Deel 3 is helemaal verschillend met deel 1 en 2. De eerste 2 gingen over de voorgrond van Grenouille, zijn opvoeding en hoe hij groeide. Nu lijkt het alsof hij zijn zinnen op 1 duidelijk doel heeft gezet en alles wat nu komt zijn pogingen om zijn doel te bereiken. Mijn eerste indruk was "eindelijk komt er schot in de zaak". Gedaan met het hele levensverhaal van een opgroeiende knaap, tijd voor de volwassene in hem om te ontwaken.

De schrijver vergelijkt Grenouille zijn reactie op de geur van het meisje met een jongen in zijn puberteit die voor het eerst meisjes ontdekt. Ik denk dat dit is om te schetsen hoe "verliefd" Grenouille is op de geur van dit meisje, net zoals pubers verliefd worden op de meisjes zelf. 
Volgens Jean-Baptiste ruikt het meisje achter de muur net zoals het roodharig meisje dat hij toen had vermoord. Dit lijkt mij een heel duidelijke hint van de schrijver dat zij, het meisje achter de muur, zijn 2e moord wordt. Dit is zijn kans om die geur op te slaan, en niet enkel in zijn geheugen. 

Kluizenaar ontwaakt

Zoals wel vaker in de jaren 1700, lieten de mensen hun leven bepalen door de dromen die ze hadden. En dat gold ook voor Grenouille. Na de vreselijke droom dat hij in zichzelf zou stikken (die heel mooi was weergegeven) besluit hij om terug te keren naar de bewoonde wereld. 
De 1e min die voor Grenouille had gezorgd had beweerd dat de baby geen geur had, helemaal geen. Dit is de jongeman nu zelf ter ontdekking gekomen, hoewel hij zichzelf wijsmaakt dat hij wel een reuk heeft. De gedachte dat iemand geen geur heeft vindt ik heel raar, iedereen ruikt toch? Zo herken ik zelf de specifieke geur van mijn ouders en ik zou zelf niet willen dat mensen geen geur hebben. Soms stinkt het en soms ruikt het mooi, maar dat hoort er nu eenmaal bij.

De kluizenaar met haar tot aan zijn knieholtes en vergroeide nagels kwam aan in de stad en werd onder handen genomen door een markies. Deze had grootse plannen met Grenouille in de wetenschap. Grenouille had echter andere plannen en vertrok op een dag vermomd de wereld in. 
Ik vind dat je hier al duidelijk een beeld krijgt op Grenouille zijn lust naar macht over de wereld wanneer hij geniet van de aandacht die hij krijgt door mensen die zijn parfum ruiken en overwelfd worden met interesse in deze geheimzinnige persoon. Hij vertrekt, volgens mijn gedacht, naar een grotere stad om zich daar eerst te integreren en vervolgens langzaamaan, stad per stad, de mensheid aan zijn voeten te werpen met de prachtigste en de meest hypnotiserende geur die de wereld ooit gekend heeft.

Tijdens het lezen

1. Het boek gaat over het levensverhaal van een kleine jongen genaamd Jean-Baptiste Grenouille. Bij zijn geboorte probeerde zijn moeder hem al te vermoorden, wat gelukkig niet gelukt is. Niemand wou deze kleine knaap en velen waren ervan overtuigd dat hij bezeten was van de duivel. Hij is een speciale knul met een uitmuntend reukvermogen dat je niet voor mogelijk houdt. Hij werkte als leerlooier en als hulpje van parfumeur Baldini tot hij zich tenslotte 7 jaar schuil houdt als kluizenaar in de wildernis. Zijn drang naar menselijk contact wordt te groot en hij keert dan toch terug naar de bewoonde wereld. Hij duikt onder in alweer een parfumerie terwijl hij zijn kennis en ervaring van het verwerven van geuren uitbreidt. Zijn passie voor geuren wordt zodanig groot dat hij er werkelijk alles aan doet om de mooiste symfonieën van parfums samen te stellen. Hij vermoordt het ene na het andere meisje dat geweldig ruikt en maakt parfums van hun geuren. Hij wil de wereld veroveren met zijn geuren. Vroeg of laat wordt hij gevangen genomen maar bespreekt zich met een speciale geur zodat men niet langer denkt dat hij de moordenaar is en ontsnapt aan de doodstraf. De geuren worden hem tenslotte fataal wanneer de mensheid doorslaat door een van zijn geuren en hij sterft door hun toedoen. 

3. De titel van het boekt past helemaal bij het verhaal. Geuren en parfums zijn de rode draad doorheen het verhaal en de grootste passie van Grenouille. 

8. Het verhaal wordt steeds verteld door dezelfde persoon die niet deelneemt aan het verhaal. Dat merk je aan het feit dat de ene keer Baldini zijn denkwijze wordt gevolgd en de andere keer die van Grenouille of nog iemand anders. Ook de zin "we volgen hem op gepaste afstand op zijn tocht door de donkerste stegen van Parijs, en zijn er getuige van hoe hij de parfumeur Baldini om zijn vinger windt." duidt erop dat iemand van buitenaf het verhaal geschreven heeft.

Verwarring alom

Mijn vermoeden werd op het einde van hoofdstuk 22 nog bevestigd. Ook Baldini sterft na het vertrekken van Grenouille, dit kan toch geen toeval zijn? 
Het is opmerkelijk dat Grenouille eerst van plan is om naar de stad Grasse te gaan en op zijn pad zijn route helemaal veranderd en net zover mogelijk van steden, mensen en dieren weg wil blijven. Ik ben benieuwd waar deze tocht hem uiteindelijk naar toe brengt, vroeg of laat zal hij toch de bewoonde wereld weer eens moeten opzoeken. 

Hoofdstuk 26 is het meest verwarrende hoofdstuk dat ik tot nu toe gelezen heb. Ik snap er werkelijk niets van.. Waant Grenouille zich nu een God of  een ander almachtig figuur? Dit hoofdstuk laat voor mij te wensen over en mag gerust geschrapt worden. 

De innerlijke Grenouille dat in hoofdstuk 27 de leiding neemt is vele jaren ouder en volwassener dan de uiterlijke Grenouille die mooi ligt te slapen onder zijn paardendeken terwijl de innerlijke Grenouille dronken werd van geuren in zijn purpuren kasteel achter 7 muren. Is dit een vooruitblik in het verhaal of niet meer dan een kleine jongensdroom? We komen er na verloop van tijd wel achter.

Het boek begint aangenaam te worden en mij aan te spreken. Na 20 hoofdstukken vol informatie, veel te uitvoerige passages en overbodige details, wordt het eindelijk een aantrekkelijker verhaal. Er komt schot in de zaak. De auteur licht een topje van de sluier op over de toekomstige plannen van Jean-Baptiste Grenouille, wat ik wel apprecieer. Ik lees graag boeken, maar dan geen langdradige saaie. Ik dacht dat dit ook zo'n boek was, op basis van de achterflap, maar ik denk dat ik mijn mening zal moeten herzien. Enfin, nog niet helemaal. Het is even wat mysterieuzer en spannender maar dat kan van pagina tot pagina verschillen. 

Uiteindelijk, na lange tijd, laat Baldini Grenouille gaan. Niet zo'n verrassende wending, hij kon namelijk niet voor eeuwig bij hem blijven werken. Dit is weer een stap richting de toekomst en ik ben heel benieuwd waar hij nu terecht zal komen. Maar dat niet alleen, ik ben ook nieuwsgierig naar het feit wat er nu met Baldini zal gebeuren. Verdwijnt hij gewoon uit verhaal of sterft hij? En als gij sterft, is dit dan een patroon dat zich ontwikkeld? Grimal stierf immers ook nadat hij Grenouille had laten gaan.. 

Dat zullen we de volgende keer wel ontdekken zeker! 

Moordenaar in spé?

Zoals verwacht ging Baldini Grenouille gaan kopen bij Grimal. Het hoofdstuk is nog maar 1 bladzijde ver of de jongen is al verkocht én Grimal sterft. Waarom de leerlooier sterft vlak nadat Grenouille verkocht wordt, vind ik een beetje raar. Zou dat verdere gevolgen hebben voor het verhaal of is dit nutteloze informatie? 

In de parfumerie blijft Grenouille wat op de achtergrond en is het vooral Baldini die aandacht krijgt, wat ik jammer vind. Je merkt wel heel duidelijk dat Grenouille enorm hard geïnteresseerd is in geuren en stoffen. Hij doet er werkelijk alles aan om symfonieën van geuren te creëren om dan zijn meester te laten verkopen. Tijdens het lezen viel het mij ineens op, zou dat meisje dat hij vermoord heeft voor haar geur een begin geweest zijn van een passionele geurenmoordenaar? Het is al eerder gebleken dat de jonge knaap voor niets terug deinst en alles wil doen om dé perfecte geuren samen te stellen. Ook is er een kleine aanwijzing wanneer verteld wordt dat Grenouille zijn burgerlijk leventje als dekmantel goed moet opbouwen. Hij wil duidelijk de perfectie bereiken en zal daarvoor niets uit de weg gaan.

Wonderkind

Eindelijk is Grenouille terug! 2-3 hoofdstukken over Baldini lijken mij (voorlopig toch) nutteloos. Het was saai en enerverend. Maar nu betert het weer :) Ook deze hoofdstukken zijn gedetailleerd beschreven, wat leuk is, maar de zinnen zijn veel te langdradig naar mijn mening. Het is wonderlijk hoe de jonge knaap zo makkelijk het recept van het parfum 'Amor en Psyche' weet te achterhalen! 

Süskind neemt je echt mee in verhaal. De twijfeling, de woede en de verbazing van Baldini zijn zo herkenbaar en je voelt echt mee. Ik begon zelf al argumenten te zoeken waarom hij het Grenouille wel zou laten proberen. 
Ook al is het een boek, ik was zelf verwonderd dat het namaken van het parfum zomaar gelukt was. Als 'chemicus' begrijpen wij de ernst van het nauwkeurig afmeten en afwegen voor we een mengsel maken, vandaar de verwondering bij de geslaagde 'slordigheid' van Jean-Baptiste. Ik had al gedacht dat hij voor Baldini zou willen werken maar of dit werkelijk zo is, is nog een raadsel. 

We zullen het snel eens gaan ontdekken! 

Nog 2 te gaan

We zullen dan maar eens beginnen aan de laatste 2 hoofdstukken voor deze week zeker :)

Ook deze gaan over Baldini. Süskind wekt mijn medelijden op bij de beschrijving van het huis en hoe de trieste oude man het beu was steeds hetzelfde beeld te zien. Zijn goede jaren waren vervlogen, jammer genoeg. Jaloers op het succes van een jongere collega. Geïntimeerd door de steeds veranderende wereld. Blijkbaar is ook het parfum 'Amor en Psyche' heel belangrijk, niet alleen voor Baldini maar ook voor het verhaal. Als de auteur er meerdere hoofdstukken aan wijdt, zal het wel een bepaald bestanddeel in het verhaal bezitten. Zou het kunnen dat de jonge Grenouille er in slaagt het hele parfum te ontleden zonder problemen? We zullen zien.

Het zielige leventje van Baldini blijft nog even voort gaan. Hij voelt zich vredig bij zijn besluit om alles te verkopen en naar Italië te gaan wonen. Dat geeft ook mij een rustig gevoel, de oude man heeft rust gevonden. Op het einde van het hoofdstuk komt Grenouille weer aan bod. Hij brengt geitenleer en iets in mij zegt dat dit een nieuwe wending zal geven. Baldini zal, volgens mij, Grenouille zijn talent ontdekken en hem te werk stellen. Wederom zal hij een groot meester worden en het succes van Pélissier overwinnen. Althans, zo hoop ik toch dat verhaal zal verlopen, als is het maar voor de oude man een laatste gelukkige levenszucht te geven.

Parfumeur in wording?

Zoals we in de vorige hoofdstukken al gemerkt hebben is Grenouille bezeten van geuren. Het zou dan ook niet meer dan logisch zijn dat hij als knaap werkt bij een parfumeur of niet? In hoofdstuk 10 verdwijnt onze jongeman echter even van het toneel. Raar want hij was toch nog maar net binnengekomen? 

De vete tussen Baldini en Pélissier roept heel wat vragen op bij me. Wat is de bedoeling hiervan, waarom vertelt de auteur dit stuk? Waar is de link met Grenouille? Ze zijn beiden bezeten van geuren, zoveel is duidelijk. Bij het lezen van dit hoofdstuk werd ik wat ongeduldig. Baldini en zijn kompaan interesseren me niet. Het is een verloren hoofdstuk voor me. Ik wacht op een teken van Grenouille dat er maar niet komt, het was toch zijn levensverhaal dat verteld wordt? Het hoofdstuk is te langdradig naar mijn mening. 4 pagina's over de afschuw van Baldini ten opzichte van Pélissier, ja en? Hopelijk komt de kleine Jean-Baptiste snel terug in dit verhaal.

Langdradig maar mysterieus

Lezen of stoppen?

Mijn nieuwsgierigheid wint het van mijn luiheid. De drang om te weten welke geur Grenouille ruikt is zo groot, dat de tijd vooruit snelt. Ik blijf maar lezen. Het jammere is de langdradigheid van het hoofdstuk. Ja, natuurlijk moet je er als schrijver de spanning inhouden, maar je kan ook overdrijven. Het is verwonderlijk hoe de kleine jongeman doorheen de straten dwaalt om die ene, specifieke geur waar te nemen. 

Het verhaal krijgt een wending wanneer hij het kleine meisje met de rode haren ontmoet. In het eerste opzicht zou je denken dat hij verliefd is, zoals kleine jongetjes dat ervaren. Maar wanneer hij haar dood zonder een kik te geven, gaat er een rilling door me heen. Vanaf hier begin je een vermoeden te hebben waar het verhaal naartoe gaat.

Het is mooi hoe de schrijver de winkels en huizen zo gedetailleerd beschrijft dat het voelt alsof je zelf in die straat loopt. Ik vind visualisering van de omgeving in het verhaal heel belangrijk, het bepaalt je inleving en interpretatie van het hele gebeuren. Süskind wijdt zowat een heel hoofdstuk aan de beschrijving van parfumeur Giuseppe Baldin. Dit doet me toch vermoeden dat deze persoon een toch wel benoemswaardige rol zal spelen in het levensverhaal van Grenouille. 

Laten we het uitzoeken 📖📚

Tot in detail

Levensechte beschrijvingen

Naarmate hoofdstukken 3 tot en met 7 vorderen, wordt het boek compacter. De zinnen worden, gelukkig, korter. Maar daarom niet beknopter. Je krijgt nog steeds een gedetailleerde beschrijving, vooral van de doeningen en de geuren van de personages.

De schrijver weet hoe hij situaties moet weergeven zodat mensen in het dagelijkse leven gelijkenissen kunnen vinden. Neem nu de beschrijving van baby Jean-Baptiste die wakker wordt op de schoot van pater Terrier. Mijn kat wordt op net dezelfde manier wakker, snuffelend in plaats van kijkend. Of de vergelijking van het overlevingsinstinct en de koppigheid van een teek met dat van Grenouille maak het verstaanbaarder voor een gewone tiener als mij.

Vanaf hoofdstuk 5 begint het levensverhaal van de kleine jongen eindelijk wat te vlotten. Hij groeit op en je merkt meteen dat dit kind allesbehalve normaal zal worden. Hij werd niet gehaat, maar was ook helemaal niet geliefd. Een muurbloempje noemen we deze gevallen in onze moderne tijden. Grenouille is een wonderkind en ik kan niet wachten om verder te spitten in zijn leven. 

Mijn nieuwsgierigheid groeit en groeit. Wat wordt er van dit kind, wat kan hij nog meer, hoe zal hij overleven zonder moeder, wat zal zijn sterk ontwikkelde reukzin teweeg brengen? Het is een kwestie van lezen en afwachten. Voor zover ik gelezen heb is dit boek een aanrader, maar alles kan nog veranderen :) 

“Think before you speak. Read before you think.”
― Frances Ann Lebowitz, The Fran Lebowitz Reader

Het begin van een lang boek..

De eerste poging

De eerste bladzijde was nog niet omgeslagen of mijn eerste indruk van het boek was al verandert. Oke, sommige van mijn bevindingen blijven wel staan. Neem nu de moeilijke woorden bv. " van bureaucratische en bestuurstechnische aard" welke tiener in het vijfde middelbaar vindt dat nu een simpel woord, laat staan een interessant woord. Dat spreekt toch niet aan? Mij alleszins niet.

Moeilijke en vooral veel te lange zinnen waren ook van de partij, bv. "Aangezien deze transporten door dragers met tenen rugmanden werden uitgevoerd waarin men omwille van de doelmatigheid soms wel vier zuigelingen tegelijk stopte, aangezien derhalve het percentage sterfgevallen onderweg buitengewoon hoog was, aangezien om die reden de dragers..." de zin blijft maar doorgaan, regels lang. Het vergt te veel concentratie. Een boek lees ik voor ontspanning en dan is een (denk)inspanning niet echt aangenaam.

Maar er waren uiteraard ook goeie punten. hoewel de eerste pagina's langdradig zijn, kon de schrijver toch mijn aandacht vestigen op het verhaal. Het spreekt me niet meteen aan en toch wou ik verder lezen. Mijn nieuwsgierigheid dooreen het verhaal zal wel meer en meer gewekt worden, althans dat hoop ik.

Off we go!

Voor het lezen

Voor het lezen

Mijn vooruitzicht

Zoals de meeste boeken die opgelegd worden door leerkrachten verwacht ik ook hiervan dat het me niet zal interesseren. Een thema dat me niet aanspreekt, waarschijnlijk veel moeilijke en geleerde woorden... Kortom, niet mijn ding. Maar omdat het moeten zullen we het maar een kans geven :)

Achterflap

Zoals verwacht, een boek gesitueerd in de jaren stillekes. Het belooft een duivels verhaal te worden met een lichte tint van thriller. En, naar mijn verwachtingen, bewijst ook de achterflap dat Het Parfum geschreven is met moeilijke, soms oude, woorden voor volwassenen in de twintig en ouder. En de titel verraadt het al, de geuren zullen (samen met Jean-Baptiste) centraal staan in dit verhaal en worden waarschijnlijk ook uitvoerig beschreven. Hopelijk niet té overdreven, anders is het leesplezier ver te zoeken.

We zullen er maar eens aan beginnen zeker!

Technisch Nederlands

Evolutie van Nederlandse literatuuropdrachten

De leerkrachten van tegenwoordig worden steeds innovatiever met het uitvinden van de meest creatieve literatuuropdrachten. Zo heb je de laatste nieuwe mode van internetopdrachten. neem bijvoorbeeld Capzles, een site waarop je en tijdlijn kan aanmaken zoals het verloop van een boek.

 

Ook Storybird is een interessant gegeven. leerlingen vinden deze opdracht wel leuk omdat ze de meest creatieve strip kunnen maken.

Internetopdrachten : een creatieve hel voor luie leerlingen of een hemels paradijs voor boekenwormen?