Langdradig maar mysterieus

Lezen of stoppen?

Mijn nieuwsgierigheid wint het van mijn luiheid. De drang om te weten welke geur Grenouille ruikt is zo groot, dat de tijd vooruit snelt. Ik blijf maar lezen. Het jammere is de langdradigheid van het hoofdstuk. Ja, natuurlijk moet je er als schrijver de spanning inhouden, maar je kan ook overdrijven. Het is verwonderlijk hoe de kleine jongeman doorheen de straten dwaalt om die ene, specifieke geur waar te nemen. 

Het verhaal krijgt een wending wanneer hij het kleine meisje met de rode haren ontmoet. In het eerste opzicht zou je denken dat hij verliefd is, zoals kleine jongetjes dat ervaren. Maar wanneer hij haar dood zonder een kik te geven, gaat er een rilling door me heen. Vanaf hier begin je een vermoeden te hebben waar het verhaal naartoe gaat.

Het is mooi hoe de schrijver de winkels en huizen zo gedetailleerd beschrijft dat het voelt alsof je zelf in die straat loopt. Ik vind visualisering van de omgeving in het verhaal heel belangrijk, het bepaalt je inleving en interpretatie van het hele gebeuren. Süskind wijdt zowat een heel hoofdstuk aan de beschrijving van parfumeur Giuseppe Baldin. Dit doet me toch vermoeden dat deze persoon een toch wel benoemswaardige rol zal spelen in het levensverhaal van Grenouille. 

Laten we het uitzoeken 📖📚